Czytaj etykiety – eliminuj syrop glukozowo fruktozowy !
eliminuj syrop glukozowo fruktozowy !
Po raz pierwszy cukier otrzymano z buraków cukrowych w 1747 roku. Jego cena na rynku była dość wysoka a stosowanie go w procesach technologicznych utrudniał fakt, iż przed jego użyciem należało go rozpuścić. W związku z tym poszukiwano tańszej i bardziej wydajnej substancji słodzącej. W latach 50 – tych metodą enzymatycznej hydrolizy skrobi kukurydzianej otrzymano syrop glukozowo – fruktozowy.
Fruktoza metabolizowana jest w wątrobie, proces ten wpływa dodatnio na lipogenezę (syntezę tłuszczu), wzrost lipoproteiny VLDL (która, transportuje lipidy z wątroby do tkanek tłuszczowych) oraz trójglicerydów we krwi. Sprzyja to powstaniu NAFLD (nonalcoholic fatty liver disease – NAFLD) – niealkoholowemu stłuszczeniu wątroby. Postępujący proces tej choroby prowadzi do zaawansowanego zwłóknienia i marskości wątroby.
Równocześnie ze wzrostem spożycia syropu glukozowo – fruktozowego dostrzeżono wzrost zachorowań na choroby układu krążenia, ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi), cukrzycę typu II, depresję oraz otyłość u dzieci i dorosłych.
Obecnie syrop glukozowo – fruktozowy, znajduje się w:
- napojach gazowanych i niegazowanych,
- napojach energetycznych,
również sokach owocowych,
- mlecznych napojach fermentowanych,
- jogurtach,
- lodach,
- dżemach,
- galaretkach,
- wyrobach cukierniczych,
- majonezach,
- keczupach,
- musztardach
- w pieczywie i wędlinach
- oraz w posiłkach zastępczych dla dzieci.
Dlatego tak ważne jest czytanie etykiet zamieszczonych na produktach. Lepiej aby kupowany produkt był dosładzany cukrem niż syropem glukozowo – fruktozowym. Inne nazwy pod, którymi występuje to izoglukoza, fruktozowy syrop kukurydziany, HFCS.
MOJE INNE ARTYKUŁY
Autor:
Agnieszka Blumczyńska
Dietetyk kliniczny
Literatura:
- Ciok J., Tacikowski T., Wyrobek I.: Fruktoza jako czynnik ryzyka przewlekłych chorób metabolicznych. Żyw. Człow. 2004: 31(1) s. 88 – 95
- Wystrychowski G., Żukowska – Szczechowska E., Obuchowicz E., Grzeszczak W., Wystrychowski A.: Węglowodanowe substancje słodzące a otyłość. Przegl Lek. 2012, 69(4), 157-162
- FOOD FORUM Nr 1(4) 2014